هستی بر پایه‌ی مینوتوم بنا شده است؛

مفهومی که به دو نیروی مینویِ متضاد اشاره دارد:

اهورا مزدا، نیروی نیکی، راستی، خرد و نور و

انگره‌مینو (اهریمن)، نیروی بدی، دروغ، جهل و تاریکی.

مینوتوم، نبرد ازلی و همیشگی این دو نیرو را در درون و بیرون انسان به تصویر می‌کشد.

اما انسان تنها تماشاگر نیست؛ او با نیروی اندیشه‌ی آزاد، قدرت انتخاب دارد

راه اشا و نور، یا راه دروغ و تاریکی.

باور بر این است که سرانجام، راستی بر دروغ چیره خواهد شد و نور، تاریکی را از هستی

خواهد زدود.